Το θλιβερό μαντάτο Αχός βαρύς ακούγεται, χτυπούσιν οι καμπάνες Και τρέχουσι να μάθουσι άνδρες, παιδιά και μάνες!
Αναστατώνει το χωριό και σειέται το Καμπαναριό!
Μία κακό μας ήλαχε ετούτη τη …
Διαβάστε Περισσότερα
“Μάνα”
Δυο θάλασσες τα μάτια σου και στην καρδιά γαλήνη, ένα λιμάνι η αγκαλιά, που με προσμένει πάντα, τα λόγια σου βασιλικό μυρίζουν και λεβάντα και απαλύνουν και σκορπούν κάθε …
Διαβάστε Περισσότερα
Την σκέψη μου ακόνισα την έβαλα σε τάξη πάνω απ’ όλα σκέφθηκα εγώ να είμαι εντάξει.
Για αυτό τον πιάνω τον στυλό και στο χαρτί χαράζω του κόσμου τα παράξενα …
Διαβάστε Περισσότερα
Σαράντα μέρες που’φυες που νάσαι τία κάνεις κι οι κόρες περιμένουσι ακόμη να ανεφάνεις.
Μήπως επήες στο Χωριό πήες στην Σαλαμίνα κι οι κόρες και τα ‘γγόνια σου φαρμακωμένα μείνα.
Λόγια σου γράφω σήμερα στο χρόνο πικραμμένα για τον χαμό σου που θαρρώ Γιάννη πως είναι ψέμα.
Ο χρόνος συμπληρώθηκε Γιάννη του Σακελλάρη και μ άφησες τον πόνο σου να …
Διαβάστε Περισσότερα
Καμπάνα πάλι εχτύπησε στ´Απέρι στο χωριό του και εμάθαμε πως ο Γιατρός πάει να βρει το γιό του.
Είναι μεγάλη η θλίψη μας που φεύγει από κοντά μας ένας σπουδαίος …
Διαβάστε Περισσότερα